Publique 05

i n t e r v i e w

S P R E K E R

Daarop krijg ik veel positieve feedback. Vaak hoor ik dat het tot iets geleid, een nieuw idee of contact. Ik heb een keer een opdracht gedaan voor een groep met allemaal techneuten. Daar heb ze met elkaar laten praten over een IT-onderwerp en over mentale gezondheid. Ik had toen een decibel-meter mee en de tweegesprekken over mentale gezondheid waren luider en geanimeerder. Van hand opsteken ben ik geen fan. Dan is men sen laten staan en stemmen door te zitten effectiever. Dat doe ik met drie antwoordopties in plaats van twee. Daar zit ook weer onderzoek achter. Liever werk ik ook niet met een app om te stem men. Dan zitten mensen toch weer op hun mobiel. Alleen voor het insturen van vragen zie ik er een meerwaarde in, omdat het mondeling stellen van vragen voor veel deelnemers een te hoge drempel is. J e doet regelmatig duo-presentaties met jonge sprekerstalenten die bij jouw bedrijf werken. Wat is hier de meerwaarde van? Ik werkte in het begin in mijn eentje en miste colle ga’s. Ik had een onderzoeker of personal assistent in dienst kunnen nemen, net als veel andere sprekers, maar het leek me leuk om een junior collega te hebben die ook lezingen zou geven. Het bood ook de mogelijkheid om toch ook aanvragen op te pakken van organisaties waarvoor mijn vergoeding te hoog was. Al snel kwam het idee om ook samen op het podium te gaan staan – als innovatie naar klanten toe. En leuk voor ons. Inmiddels doen we dit al jaren en het werkt heel goed. In de zaal zitten meerdere generaties en zo kan iedere groep zich identificeren met iemand op het podium. Daar ben ik allemaal tegenaan gelopen in de praktijk. Er zijn een paar dingen waar ik op let. Ten eerste kijk ik of iemand authentiek is, charisma heeft – ben je prettig om naar te kijken en te luisteren en geloof ik wat je zegt. Ten tweede, en dit is misschien wel het allerbelangrijkste, dat ik het gevoel moet hebben dat een spreker niet voor zichzelf op het podium staat, maar er is voor de zaal. Die uitstraalt: hier heb ik een cadeautje, al mijn kennis en al mijn energie, voor jou. Ten derde moet iemand intrinsieke interesse hebben in anderen, dus ook in de mensen van de techniek en de catering. Hoe selecteer je deze sprekers talenten?

En als laatste vind ik diversiteit heel belangrijk. In dit vakgebied zijn het toch voornamelijk witte mannen van middel bare leeftijd op het podium. Mensen die niet op mij lijken hebben dus een streepje voor.

‘IK SCHIET ER NU WEER VOL VAN’ Ik heb een keer staan huilen op het podium. Dat was zes, zeven jaar geleden in Reykjavik. Het was tijdens mijn dochters verjaardag, dus mijn vrouw en twee kinderen waren mee. Toen was het tijd voor vragen uit de zaal en de eerste vragensteller zei: ‘Het past niet om met een vraag te beginnen voordat we hebben gezongen voor je dochters verjaardag’. De moderator had het namelijk bij de introductie van mij kort gemeld. Iedereen stond op en zo stonden vierhonderd mensen ‘Lang zal ze leven’ te zingen in het IJslands. Zoals je aan mijn stem hoort schiet ik er nu weer vol van.

Heb je nog een tip voor organisatoren?

Ik constateer sinds corona en met al dat thuiswerken dat het publiek meer behoefte heeft om met elkaar in gesprek te gaan. Soms sta ik al meer dan een halve minuut te zwaaien voordat ze stoppen met praten tijdens een oefening. Mijn ervaring is dat er op congressen zoveel mogelijk in twee dagen wordt gepropt, waardoor hiervoor de tijd ontbreekt. En tijdens het koffiekwartiertje pakken mensen toch weer hun mobiel om hun mail te checken. Het zou goed zijn als organisatoren meer de regie nemen en mensen helpen om met elkaar te praten. Dat begint door meer ruimte voor interactie op te nemen in het programma. En je kunt vooraf gaand aan de koffiebreak de deelnemers aanmoedigen om niet direct hun telefoon te pakken en eerst hun gedachten te delen over de presentatie.

PUBLIQUE

Platform voor Livecommunicatie 25